| 
|
Projecten in 
Papua
Papua
|
Projectdetails
  |
Dapsone Hypersensitivity Syndrome Biomolecular Predictive Test, Papua and Nepal, 2019-2021
De behandeling voor lepra bestaat uit een combinatie van drie verschillende medicijnen: dapsone, rifampicin en clofazimine. Mensen met een dapsone allergie ontwikkelen het zogenaamde dapsone hypersensitiviteits syndroom (DHS). DHS gaat gepaard met huidafwijkingen en orgaanfalen en ongeveer 10% van de DHS patiënten overlijdt hieraan. De hoogste prevalentie wordt gevonden in Oost Azië. In eerdere studies is een genetische mutatie gevonden die een sterk verhoogd risico geeft op DHS. Deze studie onderzoekt het gebruik van een screening test die kan bepalen of iemand de genetische mutatie heeft. De leprapatiënten met een positieve testuitslag ontvangen geen dapsone, waardoor het aantal DHS gevallen zal verminderen. De Turing Foundation draagt € 76.661 bij aan dit project van het Universitas Gadjah Mada (waarvan € 24.000 in 2021). Het Leprosy Research Initiative draagt een gelijk bedrag bij. Update december 2022: In totaal zijn in Papua reeds 153 patiënten van de beoogde 310 gerekruteerd. Het onderzoek is niet vertraagd door de COVID-19 pandemie, maar de follow-up momenten vinden wel op een later moment plaats. Voor de studie in Nepal is inmiddels ethische goedkeuring verkregen; in juni is gestart met de patiëntrekrutering. In totaal zijn er tot nu toe 77 patiënten gerekruteerd - 25% van het totaal beoogde aantal.
Zie ook:
 Dapsone Hypersensitivity Syndrome Biomolecular Predictive Test, Papua and Nepal |
 |
Asmat Coastal Wetland, Papua, Indonesië, 2015-2018
WNF-Nederland is onderdeel van WWF, de grootste en bekendste natuurorganisatie ter wereld, werkzaam in meer dan 100 landen via kantoren in 60 landen, waaronder Indonesië. Dit project streeft naar de bescherming en het duurzaam gebruik van mangrovebossen langs de zuidwestelijk kustlijn van Mimika en Asmat district in Papua, Indonesië. Met name ontbreekt kennis bij overheid en lokale bevolking om te voorkomen dat mangrove bossen in de toekomst grootschalig zullen verdwijnen. WWF-Indonesië brengt daarom het gebied in kaart om de kwetsbare gebieden en de aangetaste (gedegradeerde) gebieden aan te geven als basis voor beheerplannen en leert de lokale bevolking de ontwikkelingen te monitoren via geo-tagging. Zeven gemeenschapsgroepen worden getraind om uiteindelijk 80 ha mangrove gebied te herstellen en duurzaam te gebruiken. Daarnaast zorgt WWF dat natuureducatie in het onderwijscurriculum wordt opgenomen zodat kinderen leren over de waarde van mangrove gebieden. De Turing Foundation maakt dit mogelijk door € 162.500 te doneren (waarvan € 25.000 in 2018) Update december 2015: Het mangrove gebied (ruim 196.000 ha) is in kaart gebracht. Er is een analyse gemaakt van de huidige staat van de natuur, de kansen en de bedreigingen. Het mangroveherstel kan in 2016 beginnen. WNF ontwikkelde al eerder drie lesmodules over natuur. Deze modulkes zijn officieel erkend en geïntegreerd in het basisonderwijs curriculum. In de eerste helft van 2015 heeft WNF nieuwe lespakketten geproduceerd voor de zes deelnemende scholen. Het gebruik wordt begin 2016 geëvalueerd. Update oktober 2019: De financiële bijdrage van de Turing Foundation heeft WWF-Indonesië slagkracht gegeven om de aandacht voor dit gebied te intensiveren. Hierdoor staat met name bij gemeenschappen het belang van mangrove hoog op de agenda. Voor een veel groter gebied dan beoogd, namelijk ruim 60.000 ha, zijn afspraken gemaakt om bepaalde activiteiten niet of minder te doen waardoor natuurlijk herstel heeft plaatsgevonden en het gehele gebied een beschermstatus heeft gekregen. Positieve ontwikkelingen blijven afhankelijk van de grillen van overheidsinstanties, maar met een gedragen onderwijscurriculum, grondige gebiedskaart en bindende afspraken over beter gebruik van een groot mangrove gebied, zijn de gemeenschappen hier beter tegen bestand.
Zie ook:
 De ongerepte bossen van Papua, Indonesië |
top