|
|
Dennis Gaens - Derde Prijs Turing Gedichtenwedstrijd 2009
Gedicht 13566: "Let them eat cake"
Loading flash player...
(Als de flash player niet werkt, probeer het geluidsfragment dan hier te beluisteren...
(Als de flash player niet werkt, probeer het geluidsfragment dan hier te beluisteren...
![]() vorige | ![]() volgende |
Let them eat cake
Ouders praten met andere ouders; aan hun handen kinderen die de tijd meten in plakkerigheid en ongeduldig hun vingers uitstrekken naar de volgende attractie. Mijn vingertoppen jeuken. Bij de botsauto's draait Danny sjekkies met één hand. Met de andere houdt hij zich in evenwicht op de bumper van een auto waarin een meisje van zestien zit. Aan zijn lippen hangen stukjes vloei die geen speeksel kan losweken. Er worden constant muntjes in de grijpers gegooid. De ogen van de draaimolenpaarden blijven je volgen, waar je ook naartoe gaat. Jongetjes in vluchtauto's toeteren vergeefs achter ronddraaiende koffiekopjes. Even verder wil een vliegtuig niet opstijgen en staakt de piloot zijn pogingen na een vooraf overeengekomen aantal rondjes. Om hier te overleven moet je kleurenblind worden. Er komt een dag dat iedereen een standpunt in moet nemen; een dat veilig, noch politiek, noch populair is. Omdat het moet. Ik zoek iets schoons om suikerspinnen mee te roeren. Dennis Gaens |

|
top