I

Het is helemaal niet moeilijk:
je moet gewoon van één naar twee
en dan naar drie, op volgorde
je mag niet op de randjes komen
dan ben je af.
Of je springt en je ontwijkt:
- de bocht gaat in
- de bocht gaat uit
niet uit de bocht.
Anders ga je maar fietsen, waveboarden,
of standbeeldje spelen, dan
moet je bewegen tot iemand zich
omdraait en dan moet je heel stil blijven staan.

II

En als je niet binnen de lijntjes blijft
als je niet meedoet
als jij te hard roept
of te hard lacht
of te stil bent
dan vloeren we je
dan slaan we je
dan gaan we allemaal op je liggen
en drukken we heel hard
tot je plat bent.
En als je dan helemaal plat bent
lachen we
en dan loop jij leeg

- zeg eens wat.

Kirsten Degroote

Dit gedicht haalde
de top 20 van de
de Turing
Gedichtenwedstrijd 2009
en is opgenomen
in de bloemlezing
"Zoals een haan een ei legt"