|
|
Top 100 Turing Gedichtenwedstrijd 2011-2012
Ellen Deckwitz leest "Lada"
Loading flash player...
(Als de flash player niet werkt, probeer het geluidsfragment dan hier te beluisteren...
(Als de flash player niet werkt, probeer het geluidsfragment dan hier te beluisteren...
vorige | volgende |
Lada
We noemden haar Lada, niet van huis uit haar naam, een sloom hippievriendinnetje, uit zichzelf onbewogen. We sleutelden hardhandig aan haar wezen, staken om haar de koppen bij elkaar, haar belagend met geërfd gereedschap. Toen was zij klaar, een vervaarlijk clubhuis op wielen. We lapten de man een paar tientjes en staken de hemel in brand. Maakt het uit waar je heengaat? Je neemt een afrit als elke afrit in de richting van zomaar een stad, een strand, je vergeet dat plaatsen namen hebben. Voeten die ons jeukten werden wapens op het gaspedaal, toevallige lifsters kregen de rit van hun leven. Nachtelijke ritten waarbij het licht voor een moment gedoofd werd en wij -met donkerte in zicht- genoeglijk met ons leven speelden. Nee Lada, we namen je niet mee uit wandelen. Je zou ons liefje worden voor een snel seizoen dat ergens in een sloot belandde.
Ronald van Noorden |
|
top