De winnaar van de Nationale Gedichtenwedstrijd 2013 is in alle opzichten een onontkoombaar gedicht. Het vertrekt vanuit leegte en zet de gebruikelijke verhouding van ruimte en tijd op zijn kop. Vroeger werd van platen van The Beatles beweerd dat je, als je ze achterstevoren afspeelde, duivelse boodschappen kon horen. Op gelijkaardige manier wordt hier Gods schepping achterstevoren opnieuw uitgevoerd. Of liever: Gods vernietiging.

Een mens komt in opstand na zijn dood en trekt zich op. Binnenstebuiten blaast het zich een nieuw lichaam. Want ja, uit stof kunt gij wederkeren. Dat kan in de poëzie, en het gebeurt hier op meesterlijke wijze, middels niets dan woorden. Hart en longen worden ingeslikt - en voilà: er zij adem, er zij hartslag. Marsman zou het zo gewild hebben: als alles van de bodem af opnieuw moet beginnen, en niemand anders doet het voor je - wel, doe het dan zelf.