|
Top 100 Turing Gedichtenwedstrijd 2013-2014
Passage
 vorige |  volgende |
|
Passage
Laat niet voorbijgaan dit vuur dat hooi zoekt. Ook wintertijd kan vonken slaan in bevroren greppels. Sneeuw die niet langer smaakt als brood, blijft sneeuw. Wind blaast de dwarrel uit de straat. De zon koelt en de weg kiezelt zich naar een einde. Alleen een hond dweilt de keien af, keert weer ondanks de schoppen en de stenen. Daarom, laat mij de kilte likken uit je hand. Voor jou haal ik splinters uit het licht. Smelt mijn voet in je spoor. Wat is sneeuw dan vlokken die samen wolken waren? Laat al wat scherp is, dienen om tijd tot duur te schaven, schilfers die nog krullen in de vlam terwijl de as al waait en wij de stoppelvelden maaien. Erwin Steyaert |
|
top